|
|
| |
| Impressie Kunstreis Zwitserland van
Yolande Turel met foto's van Gerda Beers-Fontijn. |
|
 |
|
|
|
|
|
Impressie
kunstreis Zwitserland - 13 tot en met 20 mei 2017 |
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
Wat te zeggen na zo’n prachtige reis met al die
indrukwekkende en inspirerende kunst? En wat van die
musea in Zwitserland, die zo mogelijk nog mooier zijn
dan die in Duitsland? |
|
|
|
Het is ondoenlijk om de reis van dag tot dag te
beschrijven, het gaat er vooral om in het kort te
belichten wat voor mij de hoogtepunten waren en wat mij
het meest heeft geraakt. |
|
|
|
|
|
|
We zagen in
Ronchamp de kapel van licht, door Le
Corbusier ontworpen en omschreven als ‘dialoog
met de vier horizonten’, een plek hoog op een
heuvel met glooiende hellingen en vergezichten,
grenzend aan de Vogezen, de uitlopers van de
Jura, de Saône en de poort van Belfort. Deze
(pelgrims-)kapel lijkt op een gewijde plek te
staan, het is er stil en imponerend, je voelt je
open en vrij, het lijkt alsof de natuur, de
kunst en de architectuur zich volledig met
elkaar verbinden, een overgave aan elkaar die de
zintuiglijke indrukken doet versterken. Een plek
voor contemplatie, een plek ook om naar terug te
keren.
|
 |
|
|
|
|
|
In Villeneuve aan het schilderachtige en rustige deel
van het meer van Genève
brachten we een privébezoek aan Villa Dauphin, het
woonhuis van Kokoschka.Hier
woonde de kunstenaar de laatste 27 jaar van zijn leven.
Hij kocht het perceel in 1951 omdat Zwitserland hem voor
de toekomst de beste kansen leek te bieden. Als je het
huis nadert, zie je allereerst een overdaad aan rozen in
schitterende kleuren. Dat geeft een gevoel van welkom
zijn en dat werd versterkt. Tijdens ons bezoek mochten
we rondkijken in het huis, in de prachtige tuin, bij de
grot en werden we verwend met koffie, thee en
lekkernijen. De omgeving had voor mij iets magisch.
Alhoewel Kokoschka al jaren daarvoor was gestorven,
voelde je zijn geest rondwaren, nog versterkt door zijn
werk, zoals een plaquette en het schilderij van de
cellist Pablo Casals. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Alhoewel Paul Klee al jaren een van mijn favoriete
schilders is en we het Zentrum Paul Klee in Bern
bezochten, kies ik tot slot voor een beeldentuin. In
Martigny is in de jaren ’70 de particuliere
Fondation Pierre Gianadda
ontstaan. Naast de prachtige collectie binnen, is er een
werkelijk schitterende beeldentuin. Ook hier ervoer ik
de lichtheid van de kunst, de scheidslijnen tussen vorm
en opening, die tussen natuur en kunst die me voor even
het gevoel gaven van tijdloosheid en eeuwigheid. Het
lijkt alsof de tijd op dat moment niet meer bestaat en
of de beelden, zoals die van Moore, Max Ernst en Miró
een diepere laag in mij doen voelen, die raken aan
gevoelens van schoonheid en geluk. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Een reis
om vaak in gedachten opnieuw te beleven, met een groep
fijne mensen, een reis die doet verlangen naar meer
(kunst in Zwitserland). |
|
|
|
|
|
|
|
|
Yolande Turel / Met dank aan Gerda Beers-Fontijn voor
de foto’s |
|
|
|
|
|
|
